antwoorden
op vraag 1 Als je de muziek harder zet, dan springt de rijst op.
op vraag 2 Alle antwoorden zijn goed, als je hebt opgeschreven hoe je denkt dat het komt.
op vraag 3 Er bestaan heel veel verschillende tonen die de lucht allemaal op een andere snelheid laten trillen. Hoge tonen laten de lucht heel snel trillen, terwijl lage tonen de lucht heel langzaam laten trillen. Elke schaal heeft een eigen toonhoogte waarmee de rijst het meeste trilt. Meestal zijn dat lage tonen. Muzieksoorten met veel lage of bass tonen (zoals house muziek) brengen de rijst of couscous daarom beter aan het springen dan muzieksoorten zonder veel bass tonen (zoals liefdesliedjes). De hoge tonen trillen heel snel per seconde, maar ze duwen niet zo hard tegen het vel. De lage tonen trillen heel langzaam en geven het gespannen vel in plaats van een heel snelle niet zo harde duw, een heel langzame harde duw. Die duw is genoeg om de rijst de lucht in te gooien.
op vraag 4 Je kunt door verschillende tonen te zingen uitproberen bij welke tonen de rijst het beste trilt. De trillende lucht wordt ook opgevangen in onze oren, waar een heel dun vliesje (het trommelvlies) met de lucht meetrilt en er voor zorgt dat wij kunnen horen. Het trommelvlies van onze oren is veel dunner en gevoeliger dan het plasticfolie, daarom trilt ons trommelvlies wel bij hoge tonen en kunnen wij liefdesliedjes wel goed horen.
uitleg
Geluiden zijn trillingen van de lucht. Dingen die geluid maken, zoals onze stembanden of de radiobox trillen waardoor de lucht eromheen mee trilt. De trillende lucht kan er dan weer voor zorgen dat andere dingen mee gaan trillen, zoals het plasticfolie. Het gespannen folie duwt de rijstkorreltjes de lucht in, dus deze springen mee op de maat. Zachte muziek geeft zachte duwtjes, terwijl harde muziek harde duwen geeft. Daarom gaan de rijstkorrels steeds harder trillen als je de muziek harder zet.
|