op vraag 1 Alle antwoorden zijn goed, als je hebt opgeschreven wat je dacht dat er zou gebeuren. Ook als er uiteindelijk iets anders is gebeurd.
op vraag 2 Bij het roeren ontstaat een beetje schuim in de beker. Tijdens het tikken hoor je een toon en deze toon wordt langzaam hoger.
op vraag 3 Alle antwoorden zijn goed, als je hebt opgeschreven hoe je denkt dat het komt.
uitleg
De toonhoogte bij het tikken wordt bepaald door de stoffen in de beker. Luchtbelletjes in de vloeistof zorgen ervoor dat de toon laag begint. De luchtbelletjes verdwijnen langzaam uit de vloeistof en daardoor wordt de toon hoger.
extra uitleg
Als je chocolademelkpoeder oplost in water, dan ontstaan er kleine luchtbelletjes. Je ziet dan ook dat er in de beker een klein beetje schuim ontstaat. Door het roeren gaat het oplossen sneller.
Als je op de bodem tikt, dan hoor je de toon steeds hoger worden. De toonhoogte hangt af van de stoffen in de beker. De combinatie van de dichtheid en de samendrukbaarheid van de stoffen bepaalt hoe snel de stoffen kunnen trillen en dus hoe hoog de toon klinkt.
In een vloeistof met luchtbelletjes is de toon lager dan in alleen een vloeistof. Omdat de luchtbelletjes langzaam naar boven gaan en uit de vloeistof verdwijnen wordt de toon steeds hoger. Als alle luchtbelletjes uit de vloeistof zijn verdwenen is de toon het hoogst en blijft hij gelijk.
Het effect is in 1982 beschreven door Frank Crawford. Hij noemde dit het warmechocolademelkeffect, maar het effect treedt ook op wanneer je bijvoorbeeld creamer in koffie oplost.
